Άρθρο δημοσιευμένο πέρυσι τέτοια εποχή:
Μια γιαγιά και ένα παιδί πέθαναν στη Μόρια όσο η συζήτηση σε ένα σπίτι που γιόρταζαν μια Κατερίνα είχε αποκτήσει ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
Μια γιαγιά και ένα παιδί πέθαιναν όταν η συζήτηση είχε πάρει ΦΩΤΙΑ με επιχειρήματα εκατέρωθεν για το αν οι μετανάστες φέρονται σωστά στα λεωφορεία και κατά πόσο κινδυνεύουμε από ηπατίτιδα όταν απολαμβάνουμε το θαλασσινό μας μπάνιο στις παραλίες που πάνε για να πλυθούν.
Μια γιαγιά και το εγγόνι της καίγονταν όταν η συζήτηση διακόπηκε χάριν ευπρέπειας και προς τιμήν της εορτής καθότι θα έπρεπε να κυλήσει λιγάκι πιο ανέμελα και μάλλον πιο ευχάριστα η βραδιά.
Ύστερα στο σπίτι άρχισαν να αφηγούνται αστείες ιστορίες και ανέκδοτα. Φυσικά δεν ξέφυγε της θεματολογίας και η επικαιρότητα σχετικά με την «Black Friday» και τις εκπτώσεις που όλοι είμαστε τουλάχιστον επιφυλακτικοί ως προς αυτό το θέμα… Ναι. Μαύρη Παρασκευή. Ναι εκπτώσεις. Στην ζωή, στην ανθρωπιά. Ξεπουλιούνται όσο όσο.
Οι συγκυρίες τελικά καμιά φορά δικαιώνουν τις χειρότερες προθέσεις. Η περασμένη Παρασκευή ήταν όντως μία Μαύρη Παρασκευή. Να την θυμόμαστε ως τέτοια πενθώντας τον θάνατο δύο ακόμη προσφύγων.
Όμως αναρωτιέμαι ακόμη για εκείνη την συζήτηση που είχε πάρει «φωτιά»… Μήπως με κάποιον αλλόκοτο – υπερφυσικό τρόπο καμιά σπίθα υπερπήδησε στεριές, βουνά και θάλασσες και έφτασε ως τη Μόρια.
Leave a Reply