Φανταστείτε τις αντιδράσεις όταν κόσμος που σταματούσε να δει τι γράφουν οι κορδέλες έβλεπε ” Παρακαλώ μην παρκάρετε! Κυνήγι θησαυρού!” . Ταμπέλες πάνω στα δέντρα, στις κολώνες, στα κάγκελα να γράφουν “σταθμός δεμένοι αστράγαλοι” ή “σταθμός φακές στο μπουκάλι” και χίλια δυο άλλα αλλόκοτα που μόνο αν χαθεί κανείς στη φαντασία των παιδιών μπορεί να ανασύρει από το δυσκίνητο μυαλό του.
Ένα σωρό πιτσιρίκια παρέα με μεγαλύτερους και ακόμη μεγαλύτερους και με μαθουσάλες! Τι σημασία έχει άραγε? Κανείς δεν ξεχώριζε όταν είχαμε γίνει όλοι λούτσα από το τρύπιο γιαούρτι! Όλοι μαζί να τρέχουμε πάνω κάτω σαν τρελοί αναζητώντας μέσα από τους γρίφους και τις δοκιμασίες τον θησαυρό. Πολλοί από τους γείτονες μπήκαν στο παιχνίδι. Μπουγελωθήκαμε, δοκιμάσαμε τις περίφημες γεύσεις και το ζωμό κάλτσας από τον “τρελό μάγειρα”, ιδρώσαμε, σπαζοκεφαλιάσαμε και τελικά όλοι νικήσαμε! Αφού όλοι μοιραστήκαμε τον θησαυρό από καραμέλες!
Είναι πιο νόστιμες αν τις μοιραστείς έγραφε πάνω ο θησαυρός!
Λένε μάλιστα πως υπάρχει και μία καραμέλα που την λένε “ζωή”.
[Best_Wordpress_Gallery id=”11″ gal_title=”kinig_this_2013″]
Ακολούθησαν ή προηγήθηκαν φυσικά και άλλα ομαδικά παιχνίδια! Ενώ στο τέλος έγινε προβολή της ταινίας “Τα παιδία δεν παίζει” όπου και συζητήσαμε σχετικά με το θέμα των δημόσιων χώρων, των χώρων παιχνιδιού και των αντιφάσεων που υπάρχουν μέσα στην ίδια την ταινία αλλά και στην ελληνική κοινωνία.
Leave a Reply