Την Κυριακή στις 19.00 ελάτε να απολαύσουμε μία σειρά από θεατρικές ασκήσεις, να χαλαρώσουμε, να ξεφύγουμε, να μαγευτούμε, να διασκεδάσουμε…
Αυτή την ώρα που γράφω εδώ ετοιμάζω το πρόγραμμα των ασκήσεων και έχει σφηνωθεί στο μυαλό μου η ιδέα πως κάτι μας ενώνει όλους … Κάτι μας ενώνει όλους… Γνωστό θα πει κάποιος και τετριμμένο. Όμως πόσο απέχει η συμπεριφορά της καθημερινότητας μας από αυτή την σκέψη;
Οι ασκήσεις σίγουρα θα έχουν επηρεαστεί άθελα μου έστω λίγο από αυτή τη σκέψη που με διακατέχει όλην αυτή την ώρα. Άλλωστε και το θέατρο τι είναι χωρίς την ομαδικότητα; Χωρίς την εμπιστοσύνη, χωρίς ο καθένας που εμπλέκεται να βάλει το δικό του λιθαράκι στο συνολικό αποτέλεσμα;
Ίσως την Κυριακή να καταφέρουμε να αισθανθούμε έστω και λιγάκι πιο κοντά ο ένας στον άλλον, να αισθανθούμε ότι η ανάσα του καθένα μας είναι μέρος μιας άλλης μεγάλης ανάσας. Ο ένας εξαρτάται από τον άλλον και όλοι από τον φυσικό κόσμο που μας περιβάλλει. Αιωρούμαστε σαν εκκρεμή και οι φυσικοί νόμοι, τα σώματα που μας περιβάλλουν, μας καθόρίζουν.
Όπως γράφει από χθες και ο πίνακας έξω από το Ταξίδι Χωρίς Χάρτη:
Το να βρίσκεσαι σε συντροφιά δεν είναι να είσαι με κάποιον, αλλά να είσαι σε κάποιον.
(Α.Πόρτσια, Φωνές, μτφρ:Β.Λαλιώτης)
*** Φορμούλα και κάλτσες χοντρούλες την Κυριακη ε!!!
Leave a Reply