Χριστούγεννα – Δανειστική βιβλιοθήκη & ένα ανέκδοτο

paidia kalanta
Πολλοί υποστηρίζουν ότι τα Χριστούγεννα είναι απλά ένα καπιταλιστικό – καταναλωτικό όνειρο. Στα συνηθισμένα πλαίσια δεν θα διαφωνήσω. Είναι γνωστό ότι είναι η “κόκκινη γιορτή” της Coca Cola. Τα κοράκια κάθε χρόνο αισθάνομαι ότι ξεκινούν όλο και πιο νωρίς το πανηγύρι των γιορτών. Στολισμένες πολυεθνικές βιτρίνες, σαπίλα κρυμμένη κάτω από χρωματιστά λαμπιόνια. Κάπου ανάμεσα από τσάντες με ψώνια, κάπου ανάμεσα στα πράσινα και κόκκινα στολίδια, κάπου πίσω από τα χαρούμενα χριστουγεννιάτικα events κρύβονται δυο μάτια ενός άστεγου, κάπου πίσω από τα γένια του χοντρούλη αγίου κρύβεται ένας άνεργος ανασφάλιστος 40άρης, κάπου πίσω από το ρυθμικό χτύπημα του τριγώνου κρύβεται ένα μοιρολόι από μία παιδική φωνή, κάπου πίσω από τις designάτες βιτρίνες κρύβονται εκατοντάδες εργαζόμενοι που αναγκάζονται να φοράνε χαζούς κόκκινους σκούφους που αναβοσβήνουν ενώ χτυπάνε απανωτά 12ωρα…Στοπ.

Κάτι άλλο ήθελα να γράψω αν ρίξει μια ματιά κανείς στον τίτλο. Όμως οι άσχημες εικόνες αν κανείς βυθιστεί στις σκέψεις του είναι αμέτρητες. Υπάρχουν όλα αύτα, ναι και είναι χρέος μας να αντισταθούμε, όπως πάντα όμως είναι χρέος μας να βρίσκουμε και την ομορφιά κάπου ανάμεσα σε όλα αυτά ή πέρα από όλα αυτά. Να ανακαλύπτουμε την ομορφιά, να την αναζητάμε, να την βιώνουμε αλλά και να την δημιουργούμε. Είναι ο μόνος τρόπος για να μην ξεχνάμε τι σημαίνει ζωή και να αντιστεκόμαστε. Αν χάνεσαι μες στην μιζέρια τίποτα δεν φαίνεται αρκετά όμορφο για να το διεκδικήσεις.

Και που ήθελα άραγε να καταλήξω μετά από αυτό το εντελώς άσχετο κατά τα άλλα κείμενο; Στην δανειστική μας βιβλιοθήκη! Κάτι πραγματικά όμορφο (!) όταν βεβαίως “λειτουργεί” γιατί τον τελευταίο καιρό έχουμε πέσει σε λήθαργο…

Έτσι λοιπόν για να ξυπνήσουμε λιγάκι ήθελα να πω ότι για εμένα η περίοδος των γιορτών ήταν πάντα μελετηρή! Όσο ο χειμώνας κρατεί, φτιάχνοντας και έναν καταλληλο φωτισμό, ανάβοντας … χμ… σπίρτα (για να ζεσταθούμε) πού καιροί για τζάκια (βλέπε δακτύλιος τζακιών), καλοριφέρ κλπ. μπορεί κανείς να διαβάσει το αγαπημένο του βιβλιαράκι! Γιατί όμως να μείνει σε αυτό και να μην το αφηγηθεί κιόλας; Και τι καλύτερο να αφηγηθεί κανείς; Από ιστορίες και παραμύθια;

Στη δανειστική βιβλιοθήκη λοιπόν από σήμερα κιόλας μπορείτε να δανειστείτε κάποιο. Έχουμε αρκετά παραδοσιακά παραμύθια αλλά και επώνυμα. Αναφέρω και προτείνω λοιπόν 3 από αυτά που θυμάμαι.

1)  Ο μικρός πρίγκηπας του Eξυπερύ (το βάζω πρώτο για εμπορικούς λόγους)

little prince

Το πασίγνωστο βιβλίο που λένε ότι έχει τις πιο πολλές πωλήσεις μετά την Βίβλο και το Κεφάλαιο του Μαρξ, λοιπόν μπορείτε πλέον να το βρείτε στο στέκι και μάλιστα σε 2 αντίτυπα. Ο Εξυπερύ το έγραψε όταν είχε φύγει στην Αμερική μετά την υποταγή της Γαλλίας στην ναζιστική Γερμανία. Ο Μικρός Πρίγκηπας είναι ένα βιβλίο γεμάτο φιλοσοφικές προεκτάσεις που μπορούν να διδάξουν και να προβληματίσουν τόσο τους μικρούς αναγνώστες όσο και τους μεγαλύτερους.

2) Ο Τσάρλι και το εργοστάσιο σοκολάτας του Ρόαλτ Ντάλ (και αυτό επίσης γαι εμπορικούς λόγους)

tsarli

Σε μία παλιά έκδοση με ένα πολύ όμορφο εξώφυλλο το έχουμε σε ένα αντίτυπο. Ένα επίσης γνωστό παραμύθι που έγινε ευρέως πλέον γνωστό από την πρόσφατη ταινία του Tim Burton. Προσωπικά μου άρεσε πολύ περ/τερο το βιβλίο. ***  Ειδικά για μικρότερους είναι ότι καλύτερο! Μέσα στο βιβλίο αναφέρει και κάτι πολύ σημαντικό: οι παππούδες, λέει, του Τσάρλι κάθε βράδυ πριν κοιμηθούν αφηγούνταν ιστορίες !!!

3) Σέρβικα παραδοσιακά Παραμύθια

b89772

Μάλλον από τα πιο τρελά παραμύιθια που έχω διαβάσει στην ζωή μου. Η προφορική παράδοση των Σέρβων καταγεργραμμένη σε αυτό το φροντισμένο βιβλίο. Λέω φροντισμένο γιατί μου άρεσαν πολύ οι παραπομπές, επεξηγήσεις για διάφορες ονομασίες και μαγικά πλάσματα όπως και οι ιστορικές αναφορές. Σουρεαλισμός και παράδοση.

Aυτά λοιπόν ενδεικτικά και εννοείται υπάρχουν πολλά περ/τερα που μπορείτε να δείτε από κοντά.

*** Κάπου παραπάνω είδατε τρία αστεράκια! Αυτά δεν συμβόλιζαν τα τρία και μοναδικά αστέρια που μπορούμε να δούμε στον ουρανό της Αθήνας αλλά πρόκειται για μια σημείωση. Θυμήθηκα ένα ανέκδοτο που μας είπε ο καλός φίλος Χ. πρόσφατα και με άρεσε. Είχε σχέση με αυτό που έγραφα σε εκείνο ακριβώς το σημείο.

Ειναι 2 ποντικια σε ένα βιντεοκλαμπ, τρεχει το ένα, τρεχει το άλλο τρακαρουν μεταξυ τους… Το ένα εχει υπολειμματα απο dvd στο στομα… Το βλεπει το άλλο και του λεει:
-Ρε συ τι τρως?
-Μιαμ μιαμ… το ονομα του ροδου…
-Φιλος… Το βιβλιο ειναι καλυτερο!!!

Be the first to comment

Leave a Reply

Your email address will not be published.